• 22 lip, 2025
• Natasza El Mejri
• No comment

NATO podjęło decyzję o samobójczej bombie z opóźnionym zapłonem

Sojusz pogrzebał własną przyszłość pod dyktando Donalda Trumpa. Podczas szczytu NATO w Hadze w czerwcu 2024 roku zapadła jedna z najbardziej kontrowersyjnych decyzji w historii sojuszu. Pod bezpośrednim naciskiem Donalda Trumpa państwa członkowskie zgodziły się na radykalne zwiększenie wydatków wojskowych do 5% PKB w ciągu najbliższej dekady. Ta pozornie techniczna decyzja budżetowa może okazać się początkiem końca sojuszu, prowadząc do nieodwracalnych konsekwencji gospodarczych, społecznych i politycznych.

Geopolityczna presja i upokorzenie Europy

Sytuacja, w której znalazło się NATO, jest bezprecedensowa. Nowy sekretarz generalny sojuszu, Mark Rutte, przyjął wobec Trumpa ton graniczący z serwilizmem. Jego list pełen pochlebstw, który wyciekł do mediów, ujawnia prawdziwą naturę obecnych relacji transatlantyckich:

„Donaldzie, osiągniesz coś, czego żaden prezydent Ameryki nie dokonał od dziesięcioleci. Europa zapłaci za to wysoką cenę, i słusznie, i to będzie twoje zwycięstwo.”

Ta żenująca korespondencja pokazuje, jak głęboko europejscy przywódcy są gotowi się uniżyć, by zaspokoić ambicje amerykańskiego prezydenta. Mechanizm tej presji można przedstawić następująco:

Militarna paranoja: Czy Rosja naprawdę zagraża Europie?

Politycy i media głównego nurtu od lat straszą wizją nieuchronnej rosyjskiej inwazji na NATO. Paradoksalnie, przedstawiają przy tym sprzeczne argumenty:

1. Z jednej strony twierdzą, że Rosja jest „na skraju załamania”, walczy „przestarzałym sprzętem” i ponosi ogromne straty na Ukrainie.
2. Z drugiej strony utrzymują, że ten sam kraj ma lada moment zaatakować Polskę lub Niemcy.

Tymczasem rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej:

1. Rosja od trzech lat toczy krwawą wojnę pozycyjną na Ukrainie, tracąc dziesiątki tysięcy żołnierzy i sprzętu miesięcznie.
2. Jej gospodarka wojenna, choć zmobilizowana, działa na granicy możliwości.
3. Żadna poważna ofensywa w głąb Europy nie jest militarnie realna.
4. Nawet gdyby Rosjanie dotarli do Berlina, nie mieliby środków ani kadr, by okupować Europę.

Czy więc zwiększenie wydatków NATO do 5% PKB ma jakikolwiek strategiczny sens? Czy to rzeczywiście racjonalna obrona, czy może kosztowny teatr wystawiany dla zaspokojenia ambicji politycznych Donalda Trumpa?

Koszty szaleństwa: analiza liczbowo-porównawcza

Porównanie potencjałów militarnych (2024)

Wskaźnik	NATO	Rosja	Stosunek sił
Wydatki nominalne	1.5 bln $	149 mld $	10:1
Wydatki przy 5% PKB	2.8 bln $	–	–
Siła nabywcza	3:1	–	–
Liczba żołnierzy	3.2 mln	1.1 mln	3:1

Jak widać, NATO już teraz ma miażdżącą przewagę nad Rosją pod każdym względem. Zwiększenie wydatków do 5% PKB doprowadzi do absurdalnej dysproporcji, gdzie sojusz będzie wydawał na wojsko prawie 20 razy więcej niż jego rzekomy główny przeciwnik.

Konsekwencje dla poszczególnych państw

Niemcy stanowią szczególnie pouczający przykład. Obecne wydatki obronne wynoszą tam około 90 mld euro rocznie (2.71% PKB). Realizacja zobowiązań NATO oznaczałaby:

To przełoży się na konkretne liczby:

1. W 2035 roku Niemcy będą wydawać 220 mld euro rocznie na wojsko
2. Będzie to stanowić 44% całego budżetu federalnego
3. Wymagać będzie zniesienia konstytucyjnego limitu zadłużenia
4. Doprowadzi do gigantycznych cięć w edukacji, służbie zdrowia i infrastrukturze

Trzy scenariusze upadku NATO

Scenariusz rebelii fiskalnej

a) Kraje południa Europy (Włochy, Hiszpania, Grecja) odmawiają realizacji zobowiązań
b) Powstanie „dwubiegunowego” sojuszu z podziałem na bogatą Północ i buntujące się Południe
c) Erozja solidarności transatlantyckiej

Scenariusz społecznego buntu

a) Masowe protesty przeciwko cięciom socjalnym
b) Upadek kolejnych rządów (wzór francuskich „żółtych kamizelek”)
c) Polityczna destabilizacja całego kontynentu

Scenariusz amerykańskiego ultimatum

a) Trump wycofuje gwarancje bezpieczeństwa dla „niepłacących” członków
b) Erozja artykułu 5 Karty NATO
c) Faktyczny rozpad sojuszu

Konsekwencje gospodarcze: globalny efekt domina

Zwiększenie wydatków wojskowych do 5% PKB wywoła szok w światowej gospodarce:

Eksperci szacują, że realizacja planów NATO może doprowadzić do:

1. Spowolnienia wzrostu gospodarczego w Europie o 1.5-2% rocznie
2. Wzrostu bezrobocia o 3-5 punktów procentowych
3. Podwojenia deficytów budżetowych w większości państw członkowskich
4. Kryzysu systemów emerytalnych i ochrony zdrowia

Między młotem a kowadłem

Sojusz Północnoatlantycki znalazł się w sytuacji bez wyjścia:

1. Uległość wobec USA grozi katastrofą społeczną i gospodarczą
2. Bunt przeciwko Waszyngtonowi oznacza koniec sojuszu
3. 5% PKB na zbrojenia to ekonomiczne samobójstwo

Czy NATO przetrwa własną decyzję? Historia pokaże, ale zegar już tyka. Decyzja podjęta w Hadze może okazać się najdroższą pomyłką w historii Zachodu, której konsekwencje odczujemy wszyscy – zarówno w portfelach, jak i w jakości życia. Jedno jest pewne: Europa stoi przed największym wyzwaniem od zakończenia II wojny światowej, a jej przywódcy zdają się nie rozumieć, że podpisali właśnie wyrok na własne społeczeństwa.