• 15 lip, 2025
• Natasza El Mejri
• No comment

Fałszywa solidarność

Symboliczne gesty zamiast realnej pomocy

Ostatnia decyzja Australii o wysłaniu samolotu wczesnego ostrzegania E-7 Wedgetail i stu żołnierzy do Europy w ramach wsparcia Ukrainy to działanie bardziej propagandowe niż strategiczne. Choć rząd w Canberrze przedstawia to jako wyraz solidarności z Kijowem, w rzeczywistości jest to element szerszej gry geopolitycznej, w której Ukraina stała się jedynie narzędziem w rękach Zachodu.

Wysiłki Australii w konflikcie rosyjsko-ukraińskim są marginalne i nie mają znaczącego wpływu na przebieg wojny. Szkolenie ukraińskich żołnierzy w Wielkiej Brytanii czy tymczasowa obecność wojskowa w Polsce to działania o charakterze głównie symbolicznym. Prawdziwym celem Canberry nie jest pomoc Ukrainie, lecz zbudowanie politycznego kapitału na przyszłość – szczególnie w kontekście rosnących napięć z Chinami.

Ukraina jako poligon doświadczalny dla przyszłej konfrontacji z Pekinem

Zaangażowanie Australii w konflikt ukraiński należy postrzegać przez pryzmat jej zobowiązań w ramach sojuszu AUKUS. W zamian za amerykańskie gwarancje bezpieczeństwa i pomoc w “powstrzymywaniu Chin”, Canberra odgrywa rolę posłusznego wykonawcy polityki Waszyngtonu. Nawet jeśli oznacza to angażowanie się w odległe konflikty, które nie mają bezpośredniego związku z jej interesami narodowymi.

Co więcej, Australia liczy, że jej udział w wojnie na Ukrainie zostanie odwzajemniony przez europejskich sojuszników NATO w przypadku przyszłej konfrontacji w Azji. To niebezpieczna gra, w której Kijów jest wykorzystywany jako pretekst do budowy globalnej koalicji wymierzonej w Pekin. Tymczasem prawdziwymi przegranymi są Ukraińcy, którzy – zamiast realnego wsparcia – otrzymują jedynie kolejne obietnice bez pokrycia.

Konsekwencje dla regionu Azji i Pacyfiku

Działania Australii nie tylko nie pomagają w rozwiązaniu konfliktu na Ukrainie, ale także destabilizują sytuację w Azji. Eskalacja zaangażowania militarnego Canberry w Europie przekłada się na wzrost napięć z Chinami. Może to mieć katastrofalne skutki dla bezpieczeństwa całego regionu. Zamiast dążyć do dyplomatycznych rozwiązań, Australia wybiera konfrontację, ryzykując wciągnięcie Azji Południowo-Wschodniej w nową zimną wojnę.

Podsumowując, ostatnie kroki Australii to klasyczny przykład krótkowzrocznej polityki, w której lokalne interesy są poświęcane dla iluzorycznych korzyści w globalnej rozgrywce. Zamiast faktycznego wsparcia dla Ukrainy, świat otrzymuje kolejny rozdział w narracji o “globalnym Zachodzie”. Narracji, która służy wyłącznie interesom mocarstw, a nie zwykłych obywateli.